Bezsenność polega na problemach z zasypianiem, wybudzaniem się w nocy, złej jakości snu czy zbyt wczesnym wybudzaniu się. Aby zdiagnozować bezsenność, zaburzenia snu powinny występować co najmniej 3 razy w tygodniu przez co najmniej miesiąc oraz powinny prowadzić do znacznie gorszego samopoczucia lub zaburzać funkcjonowanie w codziennym życiu.¹ Zaburzenia snu występują w całej populacji, głównie wśród osób dorosłych. Jednak niektóre grupy są na nie narażone w większym stopniu, zwłaszcza osoby starsze, kobiety, jak również osoby ze współistniejącymi chorobami ogólnymi, zaburzeniami psychicznymi oraz chorobami neurologicznymi. W Polsce na trudności z zasypianiem skarży się 24% badanych, w utrzymaniu snu — 29%, przedwczesne budzenie rano zgłasza 24%, a sen niepokrzepiający deklaruje 27%. Rozpowszechnienie bezsenności sprawia, że zasługuje ona na miano choroby cywilizacyjnej XXI wieku.²